Het huis van de buurman komt maar één keer te koop, dachten Dennis en Lisette Pel uit Hilversum. Dus kochten ze het, om het vervolgens af te breken. Wat verrees was een huis met twee gezichten: klassiek van buiten, modern achter de voordeur. Dat het een ultra-duurzaam huis (label A++) moest worden, stond voor het stel als een paal boven water.

“Eigenlijk waren we niet heel hard op zoek”, begint Dennis, die als makelaar iedere dag de mooiste huizen voorbij ziet komen. “We hadden ons huis uit 1898 met allerlei maatregelen zo duurzaam mogelijk gemaakt. Van een energielabel G gingen we naar D. Maar veel verder kom je niet met een monumentaal huis van dat bouwjaar. Er waren veel investeringen nodig om het nóg energiezuiniger te maken. Toen de kans kwam om het vervallen buurpand te kopen, besloten we het te beschouwen als bouwgrond. Dat is bijzonder, want we wonen midden in de stad en bouwgrond is er schaars.”

Het echtpaar woonde met hun twee kinderen, Bastijn van 13 en Anne-Britt van 9, al jaren in de wijk en Lisette runde vanuit huis haar antroposofisch kinderdagverblijf. Dat was een belangrijke reden om van het buurhuis een ultra-duurzaam huis te maken, in plaats van de stap naar een heel andere plek te zetten.

Extra stapje op weg naar een ultra-duurzaam huis

De bouw van hun ultra-duurzaam huis kostte Dennis en Lisette weinig hoofdpijn. “Dat komt misschien ook omdat we ernaast woonden. Vrijwel elke dag voor mijn werk stond ik om half acht in de bouwkeet om een kopje koffie te drinken met de bouwers. Ik ben geen bouwvakker, maar toch heb ik ook de handen uit de mouwen gestoken. De lijnen waren kort. En vanuit mijn werk als makelaar weet ik wat ik wil, maar ook wat wel én niet mogelijk is”, aldus Dennis.

Waar Lisette zich op de inrichting en afwerking stortte, hield Dennis zich weer meer bezig met de installaties en duurzame techniek. “We zijn geen wereldverbeteraars, maar hebben wel een aantal duurzame overtuigingen rondom hoe je eet, hoe je woont en wat je koopt. Eerst nadenken, niet onnodig verspillen. Ik heb me lang verdiept in alle duurzame maatregelen, want in de bouw gaan die ontwikkelingen heel snel. De isolatie-eisen verdubbelen bijna elke vijf jaar. Ik dacht: als we nu een huis bouwen dat nét voldoet aan de norm, is dat over een paar jaar alweer achterhaald. Daarom hebben we waar het kon een stapje extra gezet. Bijvoorbeeld met nóg betere isolatiematerialen dan vereist was.”

Buffervat in de kelder

Het resultaat is geen nul-op-de-meterhuis, maar ten opzichte van de vorige woning wisten Dennis en Lisette de energiekosten met zestig procent te verlagen. Het ultra-duurzame huis kreeg een A++ label en heeft een EPC-waarde van -0,11 (de energieprestatiecoëfficiënt geeft aan hoeveel energie er nodig is om een huis te verwarmen. Hoe energiezuiniger het gebouw, hoe lager de norm, red.). “We hebben geen warmtepomp of zonnepanelen, maar kozen voor een solar bufferwarmtesysteem. Er liggen negentig heat-pipes in een hoek van 45 graden op het dak die zonlicht omzetten in warmte. De zonnewarmte gaat door die glazen buizen via glycol, een speciale vloeistof, naar een buffervat in de kelder van duizend liter. Dit zorgt voor heet douchewater. Ook de vloerverwarming krijgt zijn warmte via het water in het buffervat. En de vaatwasser en wasmachine zijn hot-fill, wat betekent dat ze geen koud water krijgen maar al reeds opgewarmd water. Van mei tot en met september wordt alle warmte, ook het warme water van de douche, volledig door de zon gegenereerd. Het hoeft niet eens super zonnig te zijn om deze warmte te genereren.”

Pellets

Hartje winter houdt de pellet cv-kachel het gezin warm. “We hebben geen gasaansluiting. De pellet cv-kachel bevalt uitstekend. In de winter kieper ik eens in de twee weken een aantal zakken met pellets in het systeem. Een klusje van drie minuten. Het voordeel van nieuwbouw is, dat je direct plaats kunt maken voor dergelijke, vaak grote, apparatuur. Probeer maar eens een buffervat van twee meter hoog in een kelder van een huis uit 1930 te krijgen.” Het stel koos naast de heat-pipes en de pellet cv-kachel voor douchewarmteterugwinning; het warme water dat het putje in stroomt, wordt gebruikt om nieuw water op te warmen. Ook lieten zij een regenwaterreservoirbuffer in de tuin ingraven.

Geen krakende traptreden

Wie de klassieke gevel van het pand ziet, verwacht na de voordeur paneeldeuren, ornamenten aan het plafond en een visgraatparket. “Daar zijn we juist niet voor gegaan”, legt Lisette uit. “Het paste voor ons gevoel niet bij een nieuwbouwhuis. Je mist in een nieuw gebouwd huis toch de karakteristieke scheurtjes, de krakende traptreden, de ornamenten met een klein ontbrekend stukje. We wilden geen stijl imiteren. Het moderne interieur zorgt juist voor een mooi contrast tussen binnen en buiten, dat werkt heel goed.”

De zelf ontworpen en samengestelde keuken kreeg een prominente plek in het huis. “Het is geen standaard modelkeuken. De keukenfrontjes zijn van Deens design, het aanrechtblad en de apparatuur komen weer van een andere leverancier. De eettafel is voor ons belangrijk, daar komen we samen als gezin.”

Felgroene tegels

Opvallend zijn de twee kinderkamers: Anne-Britt heeft een heuse klimwand tot aan het plafond in haar kamer. Bastijn kreeg een veiligheidsnet in de punt van het dak, waar hij met zijn vrienden kan chillen. Ook in het oog springend is de felgroen betegelde open haard. “Er zit een dubbele glasplaat voor en er stroomt water aan de achterzijde van de haard dat zo opgewarmd naar het buffervat in de kelder gaat. We gebruiken de open haard alleen voor de sfeer, maar zelfs dan draagt de restwarmte toch nog iets bij aan het opwarmen van ons huis. Stel het is een week lang flink bewolkt en de pelletkorrels zijn op, dan zouden we nog met de haard in de woonkamer het hele huis kunnen verwarmen en voorzien van warm water”, aldus Dennis.

Juiste mensen om je heen

Volgens het stel schuilt het succes van de bouw van hun ultra-duurzame huis vooral in het verzamelen van de juiste mensen om je heen, en realistisch zijn in wat wel en niet kan. “Het bouwteam was weliswaar niet gespecialiseerd in duurzaam bouwen, maar stond er wél voor open. Voor hen was ons huis één groot leerproces. Ze komen nu regelmatig met nieuwe klanten bij ons kijken.” Het gezin woont nu inmiddels tweeënhalf jaar met plezier in het huis. Of er nog een nieuwe verbouwing op de planning staat? Dennis lacht: “Ik heb vorige maand nog een kippen- en konijnenhok gebouwd, nu ben ik er voorlopig wel even klaar mee!”

Tekst: Daphne Doemgens-Engelen Foto’s: Henny van Belkom

Dit artikel is eerder verschenen in Groener Wonen 04 2020.